Wołogoszcz - pozostałości po kopalni wapna.

-

Wapienne jeziorko i łąka w pobliżu.


     Od jakiegoś czasu bardzo lubię opuszczone wyrobiska, czyli wszelkiego rodzaju dziury w ziemi i kamieniołomy. Czasem drapieżna działalność człowieka połączona z siłami natury potrafi stworzyć spektakularne rzeczy. 


Zalany kamieniołom w Górach Opawskich w pobliżu Burgrabic, gdzie miejscowi urządzili sobie kąpielisko. Głębokość około 40 metrów i zawsze upiornie chłodna woda.


Węgry w pobliżu Balatonu - tutaj wydobycie kamienia spowodowało osunięcie szczytu powulkanicznego zbocza, które odsłoniło swoje wnętrze. Miejsce jest nazywane Wielkimi Organami

Góry Opawskie - pozostałości kamieniołomu w pobliżu Biskupiej Kopy.
    No dobrze, ale co te wszystkie miejsca mają wspólnego z Dobiegniewem? Ano, okazało się, że mamy swoje własne wyrobisko! I to bardzo blisko, bo w okolicach Wołogoszczy! Na mapie DPN - u zaznaczono małe jeziorko, które nie ma nazwy. Kiedyś (lata osiemdziesiąte?) wydobywano tam wapno, wybieramy się więc zobaczyć, jak to miejsce wygląda i czy jeszcze widać, że były tam jego pokłady. 
     Jeziorko znajdujemy bez najmniejszego problemu. Szczerze mówiąc, jeśli się nie wie, że to nie jest naturalny zbiornik, można wziąć go za zwykłe, niewielkie bajoro. Podzielone jest pasem szuwarów na dwie części. Aby wytropić wapno, trzeba było obejść cały zbiornik i szukać na stromych skarpach. Sprawę ułatwiły bobry, których działalność widać na brzegach jeziorka. Tam gdzie żeremia się osypały, odsłoniły fragmenty wapiennych skarp. Nie wszędzie jednak jest go tyle samo. Czasem też woda przy brzegu ma inny - intensywnie zielonkawy kolor, tak jakby na dnie leżał bardzo jasny piasek. Ale to nie piasek, tylko wapno. Pewnie przy lepszej pogodzie wyglądałoby to lepiej, ale dzisiejszy lutowy dzień jest chmurny i co jakiś czas pada. 
Niewielki zbiornik wygląda całkiem zwyczajnie.




Od czasu do czasu w wodzie widać przebarwienia.



A to jedna z najbardziej wapiennych skarp.



Wapno wymieszane z błotem na brzegu.

Domki bobrów.

Znowu wapno!

Znowu bobrowe domki...

Nawet krecie kopce na łące w pobliżu jeziorka są pocukrzone wapnem.
    No cóż, miejsce może niezbyt spektakularne, ale uważny obserwator znajdzie, czego szukał. Swoją drogą, jak nazwać taki zbiornik? Wapiennik? Wapniak? Wapienne? Wapienna/e  woda/oczko? Wapiennice?

Komentarze

  1. Ja16 lutego 2020 10:58

    Pamiętam jak wydobywali tam wapno, ale z drogi nie było widać, bo przeszkadzały krzaki bzu. Teraz to co innego. Wybiorę się tam z pewnością, a po wycieczce świetna kawa w restauracji ,,Caro".

    OdpowiedzUsuń
  2. szachules16 lutego 2020 13:29

    Dobry plan :). Do kawy proponuję ciasto - mają niezły tort bezowy.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Śladem pałaców w Szczuczarzu i Dłusku

-
Obraz
  Dzisiaj post o miejscach, które znajdują się może nie krok, ale dwa kroki od domu :). Aby do nich dotrzeć, trzeba pokonać granicę gminy, nawet województwa, ale znajdują się tylko 22 i 27 km od Dobiegniewa. Miejsca te mogą zainteresować miłośników historii, zabytków lub opuszczonych obiektów.    Zaczęło się od tego, że na mapie wydanej przez Drawieński Park Narodowy przy Szczuczarzu zaznaczono kilka interesujących obiektów. Zawsze mijałam tę wioskę, jadąc w kierunku Człopy i nie widziałam tam nic interesującego poza ogłoszeniem, że do sprzedania są 3 ha parku podworskiego. Ogłoszenie wisi i wisi, a chętny jakoś się nie znalazł. Tymczasem, według mapy, w Szczuczarzu znajduje się nie tylko ten park, ale ruiny pałacu, kostnicy, dawna osada i stanowisko archeologiczne. Całkiem sporo jak na jedną malutką wieś.   Budynki folwarku, który należał do pałacu, widać z drogi. Wyglądają jak wszystkie zabudowania folwarczne w Polsce użytkowane w czasach PRL-u przez spół...
Czytaj więcej

Bunkry, cmentarz i inne atrakcje, czyli Stare Osieczno

-
Obraz
     Bardzo wczesną wiosną 2019 roku (pierwsze dni marca) wybieramy się do Starego Osieczna w poszukiwaniu bunkrów. Wycieczkę zaczynamy od starego cmentarza ewangelickiego, na którym zachowały się ruiny kaplicy cmentarnej.          Kaplica, jak widać, nie prezentuje się najlepiej. Nie ma dachu i jednej ze ścian. Pozostałe ściany są malowniczo porośnięte bluszczem (ciekawe, dlaczego ten gatunek tak lubi cmentarze?). Ale... pod jedną ze ścian zachowało się wejście do krypty. Nie wygląda zachęcająco, zwłaszcza jeśli się wie, że zejdziemy w ciemność i dokładnie pod ruinę, którą widzimy ....       W końcu jednak zapada decyzja. Włazimy, zwłaszcza, że mamy ze sobą czołówki. I tak, cztery baby schodzą w czeluści cmentarne. Wnętrze krypty okazuje się być średnio ciekawe (poza dreszczykiem emocji). Ceglane ściany, półkoliste sklepienie, mnóstwo gruzu i desek na podłodze oraz solidne drz...
Czytaj więcej

Zacisze z niezwykłą historią w tle

-
Obraz
Zacisze z niezwykłą historią w tle Zacisze w czasach świetności (zdjęcie z tablicy informacyjnej) Między Przesiekami a Kuźnicą Żelichowską, w lesie nad rzeczką Szczuczyną znajdują się pozostałości osady Stare Zacisze nazywanej dawniej przez Niemców Waldfrieden. Po stojącym tu pałacu pozostały tylko fundamenty i schody do nieba nazywane w ten sposób przez okolicznych mieszkańców.  Schody prowadzące w przeszłości do pałacu Po drugiej stronie drogi również znajdziemy ruiny - fundamenty zabudowań gospodarczych, młyna, kamienny mostek, słupek ogrodzenia ... Słowem, pozostałości folwarku należącego do pałacu. Na wzgórzu uważny obserwator odnajdzie również ruiny cmentarza. W 1945 r. podupadające budynki i pałac rozebrano.  słupek i fragment ogrodzenia pałacu kamienny mostek ruiny cmentarza na wzgórzu fragmenty fundamentów pałacu Przed ruinami obiektu ustawione są tablice informacyjne, z których możemy dowiedzieć się więcej o życiu właściciela t...
Czytaj więcej